Powrót dzikiej kobiety

 Przetłumaczyła Wika

Jeszua i Maria Magdalena:

Drodzy przyjaciele,
Wszyscy troje jesteśmy tu dziś obecni: Jeszua, Maria i Maria Magdalena. Jesteśmy zaszczyceni, będąc tu z wami. Uważamy was za naszych braci i siostry. W sercu jesteśmy jednością, a mnie, Jeszui, szczególne poczucie wyzwolenia daje przebywanie tu z moimi przyjaciółkami. Ponieważ często jestem postrzegany jako jedyny reprezentant energii Chrystusa. Jednakże to nie jest cała prawda. W moim życiu stały u mego boku kobiety, których obecność była niezbędna do spełnienia mojej misji. W tamtych czasach było nie do przyjęcia, żeby kobiety robiły to, co ja, by publicznie nauczały. Ale moja matka i Maria Magdalena były obie duchowymi wojowniczkami. Pomogły mi one zasiać nasiona chrystusowej świadomości.

Dzisiaj rozmawiamy o energii męskiej i żeńskiej. Moje duchowe towarzyszki {soul mates} i ja mówimy jednym głosem. W waszej historii energia żeńska została w poważny i głęboki sposób zraniona. Miało to istotne konsekwencje zarówno dla kobiet, jak i dla mężczyzn na Ziemi. Nie tylko kobiety cierpiały z powodu męskiej dominacji, mężczyźni też zostali zranieni.

Najpierw będziemy mówić o energii żeńskiej. Prosimy, abyście wyobrazili sobie żeńską postać. Reprezentuje ona całość kobiecej energii. Energia ta została poniżona i potraktowana przy użyciu przemocy. Skutek tego dla kobiet był taki, że wycofały się one z dolnej części ciała, gdzie rezyduje ich moc. Zwłaszcza w przypadkach przemocy seksualnej emocjonalny uraz sprawia, że kobiety wycofują energię z dolnej części ciała. Wtedy utrudnione staje się dla kobiety bycie samo-świadomą i ugruntowaną. Wyobraźcie sobie w swej wewnętrznej wizji żeńską postać. Reprezentuje ona zbiorową energię kobiet. Możecie ujrzeć w tej wizji, że w obszarze jej brzucha znajduje się coś w rodzaju dziury. Wycofała ona z tego obszaru swą świadomość i czuje się niepewnie, ponieważ brak jej fundamentu. We wnętrzu jej brzucha możecie usłyszeć krzyki cierpienia i bólu. Chcielibyśmy teraz zachęcić was wszystkich, zarówno mężczyzn jak i kobiety, do wypromieniowania światła ku niej, do jej brzucha. W ten sposób obdarzacie tym światłem również i siebie.

A teraz chce przemówić Maria Magdalena.

Jestem Maria Magdalena. Głęboko was kocham. Zawsze jestem z wami. Wzniosłam się ponad ranę zadaną żeńskiej energii i pragnę teraz bardzo delikatnie dotknąć tego bolesnego obszaru, aby pomóc kobietom go uzdrowić. Chciałabym ujrzeć, jak rodzą się one na nowo z radością i stabilnością, tak, aby moc kobiety mogła w pokojowy sposób powrócić. Nie pragnę walki ani zmagań. Przychodzę w pokoju i mam specjalną prośbę do kobiet. Wszystkie zostałyście zranione w swej historii, ale w tym czasie odzyskujecie swą siłę. To wasza epoka, to wasz czas. Chciałabym wam przypomnieć, że mężczyźni również potrzebują pomocy. Jako kobiety jesteście zaznajomione z raną w obszarze swego brzucha, z bólem i urazem spowodowanym byciem poniżoną. Ale co się stało z mężczyznami?

Z powodu dominacji męskich energii w przeszłości, energii władzy i ucisku, mężczyźni zostali zmuszeni do zamknięcia swoich serc. Musieli oni być silni i surowi, takie było idealne wyobrażenie mężczyzny. Ale w ten sposób zostali oni oddzieleni od swej czującej strony. Wielu z nich zamknęło się w swej głowie; stało się dla nich trudne wyrażanie emocji i uczuć. Niezdolność do połączenia się ze swą czującą stroną, żeńska stroną, jest też rodzajem rany. Nie żyjecie pełnią życia, jeśli nie macie dostępu do swoich uczuć. W rzeczy samej jesteście wtedy odłączeni od swojej duszy. U wielu mężczyzn istnieje poczucie samotności i wyobcowania, które może być postrzegane jako dziura w ich sercu.

Jak zatem widzicie, zarówno mężczyźni, jak i kobiety, zostali w przeszłości zranieni. Rana kobiety jest zlokalizowana w brzuchu, rana mężczyzny podobna jest do dziury w jego sercu. Chciałabym dziś powiedzieć kobietom, że gdy odzyskujecie swoją moc, gdy rozpoznajecie swą prawdziwą siłę, wyciągnijcie rękę ku mężczyznom. Oni potrzebują waszej pomocy; zostali wyobcowani, odebrano im dom. Miejcie w swych sercach życzliwość i współczucie dla nich. Nowa Ziemia może się narodzić tylko wtedy, gdy was dwoje się pogodzi. Gdy mężczyźni i kobiety zrozumieją nawzajem swoje rany, będą mogli zbudować pomiędzy sobą most.

Proszę teraz kobiety o przyłączenie się do mnie i wysyłanie światła w kierunku dziury w waszym brzuchu. Z tego światła powstaje sznur, który biegnie wprost do Ziemi. Poczujcie swoje połączenie z matką Ziemią jako kobietą. Wasza żeńska energia jest tak potężna i niezbędna dla życia. Pamiętajcie o swej prawdziwej sile. Gdy czujecie, jak wasza samo-świadomość wzrasta, wyciągnijcie rękę ku mężczyznom i wyślijcie światło w kierunku dziury w ich sercu.

Jesteście na progu nowych czasów w waszej historii. Waszym przeznaczeniem jest połączyć się razem jako mężczyźni i kobiety. Zachęcamy was, abyście śmiali się znów i radowali jako istoty ludzkie. W wielu z was dostrzegam zmęczonych wojowników; walczyliście i walczyliście, aż niektórzy z was stali się bardzo znużeni i rozczarowani. Odpowiedź na wasz ból leży w bardzo prostym sposobie życia. Mam tu na myśli ponowne odczucie prawdziwego połączenia z Ziemią i cieszenie się prostymi przyjemnościami życia ludzkiego. Doświadczanie miłości pomiędzy kobietą i mężczyzną, przyjaźń z ludźmi o podobnych zapatrywaniach i życie w pokoju ze swym otoczeniem i naturą:  taka jest obietnica Nowej Ziemi.

W swoim życiu na Ziemi w głęboki sposób doświadczyłam istnienia żeńskiej rany. Byłam ukochaną przyjaciółką Jeszui. Czułam jego siłę i mądrość, ale też i jego ból i wątpliwości. Panowało pomiędzy nami serdeczne zrozumienie. Doświadczyłam głębokiego żalu i smutku, gdy musiał on opuścić Ziemię, kiedy został zabity. Często gdy rozmawiał on z nami, odczuwałam jego przesłanie nie tylko w mojej głowie, ale i całym moim ciałem. Nie lubiłam dyskutować o jego ideach i jego przesłaniu, tak jak to robili jego uczniowie-mężczyźni. Odróżniałam się od nich w tej kwestii. Czasami oni się ze mnie naigrywali i bywało, że czułam się z tego powodu samotna. Uważano mnie za „dziką kobietę”, byłam niekonwencjonalna. Obecnie z wielką radością widzę, że dzikie kobiety ponownie są mile widziane na tym świecie! Wiele się zmieniło od czasów Jeszui. Powiadam wam: dzikie kobiety będą przywódczyniami nowego świata! Zachęcam was, abyście powstały w swej prawdziwej mocy. W przeszłości gdy kobiety były „dzikie”, co oznaczało niezależne, niekonwencjonalne i namiętne, często określano je jako „histeryczne”. W średniowieczu nazywano je czarownicami. Ale w rzeczywistości te kobiety – a ja byłam jedną z nich – były powodowane miłością. Teraz znów jest czas, by kobiety ujawniły swą prawdziwą moc, nie w sposób agresywny, ale  w taki, który prowadzi do pogodzenia się energii męskich i żeńskich.

Bardzo wam dziękuję, że dziś tu ze mną byliście!

© Pamela Kribbe 2012
www.jeshua.net